Risicofactoren voor ernstige cardiovasculaire accidenten bij behandelde hiv-patiënten

Een groep vorsers van de Vita-Salute San Raffaele Universiteit in Milaan heeft een retrospectief observatieonderzoek uitgevoerd waaruit blijkt dat een voorgeschiedenis van een ernstig cardiaal accident en de viruslast de belangrijkste twee risicofactoren voor het optreden van een ernstig cardiovasculair accident bij hiv-dragers zijn.
Tussen januari 2010 en april 2024 werden 3.349 hiv-geïnfecteerde patiënten die een antiretrovirale behandeling kregen, in de studie opgenomen en dan gedurende gemiddeld 14 jaar gevolgd.
Bij inclusie had 83,4% van de patiënten een onmeetbaar lage viruslast. 5,6% had een viruslast van 50-200 kopieën, 2,7% een viruslast van 200 tot 1.000 kopieën/ml en bij 8,2% was het virus niet onderdrukt.
Tijdens de lange follow-up van 14 jaar werd bij 98,4% van de patiënten minstens één keer een onmeetbaar lage viruslast gemeten. Bij 47,1% werd minstens één keer een viruslast van 50-200 kopieën gemeten, bij 23,7% een viruslast van 200 tot 1.000 kopieën en bij 25,2% een viruslast > 1.000 kopieën.
In het totaal zijn 300 ernstige cardiovasculaire accidenten geregistreerd, hoofdzakelijk myocardinfarct en ischemisch CVA. Dat stemt overeen met een incidentie van 0,00976 accidenten per persoonsjaar.
In 17,7% van de gevallen ging het om een recidief.
De belangrijkste twee statistisch significante risicofactoren voor optreden van een ernstig cardiaal accident waren een voorgeschiedenis van ernstig cardiaal accident (3,4-maal hoger risico) en een viremie > 1.000 kopieën/ml bij inclusie in de studie (2,2-maal hoger risico).
Andere risicofactoren voor een ernstig cardiaal accident waren een hoge leeftijd, de duur van de antiretrovirale behandeling, hypertensie, diabetes, een lage HDL-cholesterolconcentratie en verhoogde serumtriglyceriden.
Die studie herinnert er ons andermaal aan dat we behandelde hiv-dragers met een cardiale voorgeschiedenis of een viremie > 1.000 kopieën/ml, twee belangrijke risicofactoren voor het optreden van een cardiaal probleem, goed moeten volgen en een secundaire preventie moeten voorschrijven.
Ref.: Candela C. et al. Poster P291, HIV Glasgow 2024.